การปฏิบัติตน ในฐานะมุสลิม

คำจำกัดความของอิสลาม

คำจำกัดความของอิสลาม:
อิสลามเป็นชื่อของศาสนา หรืออย่างถูกต้องกว่านั้นคือ ‘วิถีชีวิต’ อันสมบูรณ์แบบที่พระผู้เป็นเจ้า (อัลลอฮ์) ได้ประทานลงมาให้กับศาสดามูฮัมหมัด (สันติสุขจงมีแด่ท่าน) เป็นครั้งสุดท้าย
คำในภาษาอาหรับที่เป็นรากศัพท์ของอิสลาม หมายถึง สันติภาพและความปลอดภัย ซึ่งสื่อถึงแก่นแท้ของการยอมจำนนและเชื่อฟังพระเจ้าอย่างเต็มที่
พระเจ้าผู้ทรงเอกะเพียงหนึ่งเดียวที่ไม่มีหุ้นส่วนหรือบุตร และยอมรับและเชื่อฟังกฎหมายของพระองค์ด้วยความเคารพอย่างแท้จริง
ด้วยเหตุนี้ อิสลามจึงไม่ใช่ศาสนาใหม่ หากแต่โดยแก่นแท้แล้วคือบทบัญญัติและการชี้นำเดียวกัน
ที่อัลลอฮ์ได้ประทานให้กับศาสดาทุกท่านในอดีต ทว่ามาในรูปแบบที่ครอบคลุม สมบูรณ์ และเป็นครั้งสุดท้ายสำหรับมวลมนุษย์ชาติ
จากความเชื่อมโยงของคำต่างๆ จะเห็นได้ชัดว่า การยอมจำนนต่อพระผู้สร้างและดำเนินชีวิตตามกฎหมายที่พระองค์ประทานมาเท่านั้น
ที่มนุษย์จะได้รับสันติภาพและความสงบสุขที่แท้จริงในชีวิตนี้และปรโลก
เอกลักษณ์ของอิสลามคือ การที่มุสลิมมีความสัมพันธ์โดยตรงกับพระผู้สร้างของตน
โดยไม่มีตัวกลางใดๆ เช่น การสวดภาวนาหรือผ่านผู้อื่นในการนมัสการพระเจ้า ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้อิสลามมีความพิเศษและโดดเด่นมาก
อิสลามมีพื้นฐานที่แข็งแกร่งจากหลักการของความยุติธรรม สันติภาพ ความอดทน และความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน

ซูเราะฮ์อัลอันอาม อายะฮ์ที่ 162

นี่คือรายละเอียดของอายะห์ดังกล่าวในรูปแบบ HTML สำหรับผู้ชมชาวไทย:

ซูเราะห์อัลอันอาม อายะห์ที่ 162 นี้คือหนึ่งในโองการที่เปี่ยมด้วยความหมายลึกซึ้งยิ่งนักในคัมภีร์อัลกุรอานอันศักดิ์สิทธิ์
เป็นถ้อยคำประกาศอันทรงพลังถึงความศรัทธาและการอุทิศตนอย่างสมบูรณ์แด่พระผู้เป็นเจ้าเพียงพระองค์เดียว
โองการนี้กล่าวว่า: "จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) แท้จริงการละหมาดของฉัน การปฏิบัติศาสนกิจของฉัน การมีชีวิตของฉัน และการตายของฉัน ล้วนเป็นของอัลลอฮ์ ผู้ทรงอภิบาลแห่งสากลโลก"
มันคือการยืนยันว่าทุกการกระทำในชีวิตของผู้ศรัทธา ไม่ว่าจะเป็นการนมัสการที่เคร่งครัด (ละหมาดและการปฏิบัติศาสนกิจอื่นๆ)
ไปจนถึงทุกช่วงเวลาของการใช้ชีวิตประจำวันในทุกแง่มุม
และแม้กระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิตคือความตาย
ล้วนถูกมอบถวายแด่ "อัลลอฮ์" พระผู้ทรงสร้างและดูแลทุกสรรพสิ่งในจักรวาลนี้อย่างแท้จริง
อายะห์นี้จึงเป็นเสาหลักที่ตอกย้ำถึงแนวคิดอิสลามในการรวมทุกแง่มุมของชีวิตให้เป็นหนึ่งเดียวกับการยอมจำนนต่อพระองค์ผู้สูงสุด
ซึ่งมอบความสงบสุข ความชัดเจนในวัตถุประสงค์ของการมีชีวิต และแนวทางอันเที่ยงตรงแก่ผู้ศรัทธา
เป็นการเชื้อเชิญให้ไตร่ตรองถึงความสัมพันธ์อันลึกซึ้งระหว่างมนุษย์กับพระผู้เป็นเจ้า

อิสลามยอมรับฉันในแบบที่ฉันเป็นหรือไม่

อิสลามยอมรับฉันในแบบที่ฉันเป็นหรือไม่?

ฉันรู้จักตัวเอง… ฉันรู้ข้อผิดพลาดของฉัน…

และบางครั้งฉันก็อายแม้แต่จะเงยหน้ามองท้องฟ้า

แต่คุณรู้หรือไม่?

พระผู้สร้างของคุณไม่ได้รอให้คุณมาหาแบบสมบูรณ์

แต่ทรงเรียกคุณมาในสภาพที่คุณเป็น…....