ความสัมพันธ์ที่ไม่แต่งงาน คือการเอาเปรียบซึ่งกันและกัน
ความสัมพันธ์ที่ไม่แต่งงาน คือรูปแบบความสัมพันธ์ที่แตกต่างออกไปจากกรอบการสมรสตามขนบธรรมเนียมทั่วไป
ซึ่งสามารถมองได้ว่าเป็นการพึ่งพิงหรือแสวงหาผลประโยชน์ซึ่งกันและกันโดยสมัครใจ
โดยที่แต่ละฝ่ายอาจมีความต้องการหรือความคาดหวังที่เฉพาะเจาะจงจากอีกฝ่าย
ไม่ว่าจะเป็นด้านการเงิน, การสนับสนุนทางอารมณ์, ความสะดวกสบาย, หรือแม้แต่การหลีกเลี่ยงภาระผูกพันระยะยาว
ต่างฝ่ายต่างตระหนักถึงสิ่งที่ตนจะได้รับและมอบให้ในความสัมพันธ์นี้
แม้จะขาดความผูกพันทางกฎหมายหรือสังคมแบบคู่สมรสอย่างเป็นทางการ
แต่ความเข้าใจที่ชัดเจนในเงื่อนไขและขอบเขตของความสัมพันธ์ถือเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง
อย่างไรก็ตาม หากขาดการสื่อสารที่เปิดเผยและความซื่อสัตย์ต่อความคาดหวังของกันและกัน
อาจนำไปสู่ความรู้สึกไม่เท่าเทียม, ความผิดหวัง, หรือความเจ็บปวดในที่สุด
ดังนั้น การพิจารณาเจตนาและขอบเขตของกันและกันอย่างรอบคอบจึงเป็นบทเรียนสำคัญสำหรับความสัมพันธ์รูปแบบนี้
