อัลนูร 4 – 5

"النور 2-4" หรือซูเราะห์อันนูร โองการที่ 2-4 นี้
เป็นบทบัญญัติอันทรงความหมายยิ่งในศาสนาอิสลาม,
กล่าวถึงผู้ที่กล่าวหาหญิงบริสุทธิ์ว่ากระทำผิด
แต่ไม่สามารถนำพยานสี่คนมายืนยันได้จริง.
พวกเขาเหล่านั้นต้องถูกลงโทษด้วยการโบยแปดสิบที
และที่สำคัญ การเป็นพยานของพวกเขาจะไม่ถูกยอมรับอีกต่อไปตลอดกาล.
บทบัญญัตินี้สะท้อนถึงความมุ่งมั่นของอิสลามในการปกป้องเกียรติยศ
และศักดิ์ศรีของบุคคลจากคำกล่าวหาที่ปราศจากมูลความจริง.
เพื่อธำรงไว้ซึ่งความยุติธรรมและความสงบสุขในสังคม
เน้นย้ำถึงความสำคัญของหลักฐานอันหนักแน่นในการดำรงชีวิตร่วมกัน.