เมื่อผู้คนเห็นฉันสวมฮิญาบ พวกเขามักจะคิดว่าฉันถูกบังคับ — เหมือนกับว่าฉันไม่มีทางเลือก บางคนถึงกับถามว่า “คุณไม่คิดว่ามันไม่ยุติธรรมหรือ?” แต่ความจริงคือ ฉันเลือกสิ่งนี้เอง — และนี่คือหนึ่งในการตัดสินใจที่มอบพลังให้ฉันมากที่สุดในชีวิต
การสวมฮิญาบไม่ใช่เรื่องของการปกปิดหรือความอับอาย แต่เป็นเรื่องของการควบคุม — การควบคุมของฉันเอง มันหมายความว่าฉันเป็นคนตัดสินใจว่าจะให้คนอื่นมองฉันอย่างไร ในโลกที่ผู้หญิงถูกตัดสินด้วยรูปลักษณ์ — ไม่ว่าจะเป็นทรงผม รูปร่าง หรือเสื้อผ้า — ฮิญาบได้ส่งข้อความว่า:
“มองที่ตัวตนของฉัน ไม่ใช่แค่รูปลักษณ์ของฉัน”
ในสังคมปัจจุบัน คุณค่าของผู้หญิงมักถูกลดทอนให้เหลือแค่ความดึงดูด โฆษณาใช้ร่างกายของผู้หญิงเพื่อขายทุกอย่าง — ตั้งแต่รถยนต์ไปจนถึงเครื่องดื่ม นิตยสารวัยรุ่นนิยามว่ารูปร่างแบบไหน “กำลังอินเทรนด์” และทำให้เด็กสาวรู้สึกว่าพวกเธอต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้เป็นที่ยอมรับ
นั่นไม่ใช่เสรีภาพ แต่นั่นคือ แรงกดดัน และ การถูกควบคุม
ด้วยฮิญาบ ฉันก้าวออกจากระบบเหล่านั้น ฉันไม่ต้องไล่ตามเทรนด์หรือกังวลว่าคนจะตัดสินฉันจากรูปลักษณ์ ฉันรู้สึกปลอดภัย ฉันรู้สึกเป็นอิสระ
ฮิญาบคือกำแพงกั้นระหว่างฉันกับผู้ที่อาจมองฉันเป็นเพียงวัตถุหรือใช้ฉันเป็นเครื่องมือ
