"และเจ้าจงใช้ครอบครัวของเจ้า ให้ทำละหมาด และจงอดทนในการปฏิบัติ เรามิได้ขอเครื่องยังชีพจากเจ้า เราต่างหากเป็นผู้ให้เครื่องยังชีพแก่เจ้า และบั้นปลายนั้นสำหรับผู้ที่มีความยำเกรง" (ซูเราะห์ตอฮา โองการที่ 132)
ชาวสลัฟบางคน -ขออัลลอฮ์ทรงเมตตาเขา- เมื่อพวกเขาประสบความทุกข์ยากเพราะขาดแคลนปัจจัยยังชีพ จึงกล่าวแก่ครอบครัวของพวกเขาว่า “จงลุกขึ้นละหมาดเถิด นี่คือสิ่งที่พระเจ้าทรงบัญชาท่าน”
